De weigering van het CDA om in te stemmen met het regeringsvoorstel om deze kabinetsperiode een groot deel van de huren te liberaliseren is niet alleen een pijnlijke politieke nederlaag voor minister Dekker, maar ook voor Aedes. De brancheorganisatie stond immers mede aan de wieg van de Grote Beweging, waar de huurliberalisatie het sluitstuk van vormde. Overal in het land trof je echter leden aan die openlijk twijfelden aan het verband tussen doel en middelen van de Grote Beweging. Zo ontstond de mallotige figuur dat corporaties niet alleen de minister, maar feitelijk ook hun eigen brancheorganisatie bestreden.. Uiteindelijk verlosde het CDA hen uit hun lijden door de angel uit de voorstellen te trekken en de huurliberalisatie aan een volgend kabinet over te laten. Het gevolg is wel dat de corporaties nu met lege handen staan en - ondanks het feit dat veel van hen hun steentje hebben bijgedragen om de plannen te keren ? de zwarte piet krijgen toegepseeld. De roep om de financi?le duimschroeven aan te draaien en de corporaties te verplichten naar vermogen bij te dragen aan stedelijke vernieuwing en nieuwbouwproductie zal onweerstaanbaar opklinken en niet langer zonder gevolgen blijven. De corporaties komen daardoor precies in die afhankelijke positie te verkeren die de Grote Beweging had moeten voorkomen. Dat mag de brancheorganisatie zichzelf aanrekenen. Na een jaar discussi?ren wacht Aedes een paar jaar wonden likken.

"Dat maakt duidelijk waarom de eerste integratiepolitiek geen resultaat afwierp.

Zondag 13 maart word ik geacht in de Agenietenkapel in Gouda een lezing te houden over Veranderend Nederland. De lezing wordt georganiseerd door het Agenietenconvent die in deze eeuwenoude kapel in Gouda regelmatig culturele activiteiten organiseert. Voor deze gelegenheid heeft men bedacht dat het aardig zou zijn om een combinatie te maken tussen iemand die een verhaal houdt en een muzikale bijdrage. Die wordt verzorgd door het Goudse mzueikgezelschap Eigenwijs, dat dit jaar h

De IJzeren Rijn blijft ons bezig houden.(Zie dit weblog: 25/01, 21/01, 17/01) Vandaag lag er een gedegen antwoord van het ministerie van Buitenlandse Zaken op de brief van de vaste Kamercommissie voor Verkeer en Waterstaat van vorige week. Daarin probeert het ministerie op een behoorlijk overtuigende manier aannemelijk te maken dat we niet onder onze verplichtingen van de verdragen uit 1839, 1843 en 1870 uit kunnen. Ik had het liever anders gezien, maar voor het eerst staan hi