JOS VAN DER LANS - WEBLOG / TWITTER

Tijdens mijn politieke carrière als Eerste Kamerlid (1999-2007) was ik een van de eerste politici die in 2004 een eigen - tamelijk primitief - weblog begon. Eerst vooral vanwege mijn politieke activiteiten/meningen, maar in de loop der tijd steeds meer over mijn publicaties en publieke optredens als journalist en publicist. Zo werd het weblog een etalage voor iedereen die op hoogte wilde blijven van mijn gepubliceerde artikelen en columns, van gebeurtenissen waar ik bij ben geweest, van observaties die ik doe, van meningen die in mij opwellen, of van andere persoonlijke wetenswaardigheden.

Het is geen dagboek, maar wel een soort maandboek geworden, waar ik zelf regelmatig in terug blader om nog even na te gaan hoe het ook al weer zat.

Reacties worden op prijs gesteld. Stuur een email naar: info©josvdlans.nl

weblog - oktober 2015
Met kleindochter Givy op Cinekid

Een te leuke foto om voor mezelf te houden.
Foto's van O42 zoals vertoond op reunie
Een programmaonderdeel van de reunie was een terugblik op de werkgroep politiek kafee die tussen 1978 en 1990 zo'n 150 debatten organiseerde over van alles en nog veel meer. In het panel van links naar rechts: Frans de Krijger een van de oprichters, Jan Geense (initiatiefnemer), Don Olthof (gespreksleider en van de tweede generatie), Jos van der Lans (een van de oprichters en columnist in de jaren tachtig) en Miep Thuijls (jaren tachtig). 
Mooi in memoriam in de Groene

Klik op de afbeelding of hier om dit in memoriam in een pdf-bestand te lezen. 

 

Zaterdag reunie O42 Nijmegen


Zaterdag vindt in Nijmegen de 042-reunie plaats. Herinneringen aan roemruchte tijden van debat, cultuur en verantwoorde (vaak onbegrijpelijke) films en atonale, experimentele jazzmuziek, die het leukst was als het swingde. Begonnen op 1 april 1978 en wanneer het precies ten einde kwam weet ik niet meer. Dat was ergens in de jaren negentig toen ik Nijmegen al lang achter mij had gelaten. Maar het is leuk om in herinneringen te dolen, zoals via deze foto een debat met de vette Vlaamse marxist Jean Pierre van Rossum, vooraan op het podium, die net een boek had uitgebracht waarin hij de effectiefste methode uit de doeken deed om rijk te worden via de geld- en aandelenhandel. Niemand kocht het, hij deelde het aan het einde van het debat aan alle aanwezigen uit. Ik herken op de foto Leon Wecke, onlangs overleden, linkse vredeswetenschapper en wie de andere twee zijn weet ik niet meer. Ik zelf zit in het midden. En verder in de zaal mijn complete vriendenschaar uit die dagen. Kortom goede herinneringen aan goede tijden.

Het is een leuk nostalgisch programma aanstaande zaterdag. Ik doe mee aan een half uurtje Politiek kafee, waar ik een column zal voorlezen die ik in 1985, precies dertig jaar geleden, heb voorgedragen in een debat over moderne relaties. Een hilarische tekst met toespelingen op de toekomst waar niks van uitgekomen is. Er zijn nog kaarten, klik hier, ook voor het volledige programma-overzicht.
In memoriam Antoine Verbij
WENDELMOET BOERSEMA |
Trouw, 13 oktober

Bevlogen, erudiet
en scherp

Lang gesoebat over een idee vond hij maar niks. Liever hoorde hij meteen een helder ja of nee, als hij de redactie belde of mailde met zijn plannen. En Antoine Verbij was een man van ideeën, filosoof van origine en sinds 1986 medewerker van deze krant. Vrijdag overleed hij in Berlijn.
Vanuit deze historisch beladen stad wilde hij 'de ziel van Duitsland en Europa blootleggen'. Bijna tien jaar heeft hij dat enthousiast en gedreven gedaan, als correspondent van Trouw en De Groene Amsterdammer.
Wie met hem sprak - een donkere, warme stem met een barstje erin - voelde zijn fascinatie voor Duitsland, land in het hart van Europa, op zoek naar een nieuwe identiteit. Dat proces volgde hij nauwgezet, in een prachtige, erudiete stijl, met veel inzicht in historische verbanden. Niet alleen de erfenis van de wereldoorlogen fascineerde hem. Als kind van zijn tijd verhulde hij zijn linkse politieke bevlogenheid niet, maar hij had ook een scherp oog voor de donkere kant van politieke ideologieën. Antoine gold als een kenner van het radicalisme in de jaren zeventig, zowel in Nederland als in Duitsland. Zijn boek 'Tien rode jaren' (2005) geldt nog altijd als een standaardwerk.

Berlijn doorkruiste hij liefst op de fiets, en hij en zijn echtgenote en collega Annemieke Hendriks kozen bewust voormalig Oost-Berlijn als woonplaats. Het oosten van Europa trok, en dan vooral de verbeelding van schrijvers en filmmakers.
Vanaf het begin recenseerde hij bij Trouw literatuur. Hij had een voorkeur voor de verschoppeling als thema en het jonge talent als auteur. Hun stem moest gehoord, vond hij, en voor de lezers van Trouw heeft hij vele nieuwe schrijvers uit Duitsland en Oost-Europa ontdekt. Hij kon ook oprecht gebelgd zijn als een boek of vertaling in zijn ogen niet goed genoeg was. Het literaire establishment liet hij het liefst aan anderen over.
Op straat kreeg hij ruim een week geleden een hartaanval, waarna hij in coma werd gehouden. In de armen van zijn geliefde gleed hij op 9 oktober zachtjes het leven uit.
Antoine Verbij werd geboren op 25 juni 1951 in Boskoop en stierf op 9 oktober 2015 in Berlijn, Duitsland.

#10 | Nabij is beter


Aflevering 10 van onze serie 'Nabij is beter' op socialevraagstukken.nl gaat over de verleiding van morele afkeer en de meerwaarde van ervaringsdeskundigheid. Klik op de afbeelding hierboven of hier om het helemaal te lezen.
Antoine Verbij overleden


Zeer verdrietig. Mijn goede vriend Antoine Verbij is afgelopen vrijdag in Berlijn, waar hij sinds 2002 woonde, overleden. Een hartaanval is hem fataal geworden. Ik ken Antoine al sinds 1978 (Psychologie & Maatschappij), heb met hem De Helling opgericht, met hem in een huis gewoond (Vinkenstraat) en we hebben op donderdagochtend jarenlang samen gequasht.
In 2005 (uit dat jaar stamt ook de foto hiernaast) namen we naar aanleiding van zijn boek over Tien rode jaren het initiatief tot een Manifest VOOR de jaren zeventig, waarmee we de neiging van weldenkende elites om steeds openlijker afstand te nemen van het erfgoed van de jaren zeventig heftig bekritiseerden. Om die reden ben ik nog steeds eigenaar van de domeinnaam jarenzeventig.nl, waar dit manifest op gepubliceerd is. Welbeschouwd is het alleen maar actueler geworden. Lees het door op de overlijdensberichten hierboven of anders hier te klikken.
Boek Pieter Hilhorst verschijnt op 3 november

Onverwacht werd Pieter Hilhorst in november 2012 de opvolger van Lodewijk Asscher als wethouder in Amsterdam. Als politicoloog en columnist van de Volkskrant had hij de politiek geanalyseerd, als ombudsman bij de VARA de politiek bekritiseerd en als presentator van Politieke Junkiespolitieke spelletjes blootgelegd. En toen werd hij zelf een politicus met een missie. Maar de man die de politiek wilde veranderen, werd door de politiek veranderd. In een razend tempo beleefde hij opkomst en ondergang. In de lente werd hij nog genomineerd tot wethouder van het jaar, in de winter, na een kapitale fout van de gemeentelijke belastingdienst, was hij ‘de man van 188 miljoen’ die de verkiezingen verloor. 

In dit openhartige boek beschrijft Hilhorst hoe hij langzaam een schim werd van de politicus die hij wilde zijn. Hij maakt de hitte voelbaar van politieke strijd in een tijd van framen en spinnen en betoogt waarom hij ondanks alles blijft geloven in verandering. Politiek moet niet de kunst zijn van wat mogelijk is, maar de kunst om mogelijk te maken wat onmogelijk lijkt.


De presentatie vindt plaats op 3 november in De Balie
Kleine Gartmanplantsoen 10, Amsterdam
Aanvang: 20.00 uur


Onder leiding van Martijn de Greve (Politieke Junkies) zal een speciale aflevering van Politieke Junkies worden gewijd aan De Belofte. Daaraan doen mee:
Wouter Bos (VU MC), Myrthe Hilkens (publicist) en Sheila Sitalsing (de Volkskrant).


Kaarten voor deze avond zijn hier te bestellen. Kosten: €10,- / €7,50 (studenten)
Bestel De belofte via deze link, en krijg het boek op 3 november thuisgestuurd.

2892ste plaats in Twitter top 5000

 

Je telt in het moderne leven pas mee als je op een lijst staat. Dan hoor je ergens bij. Tot voor kort kwam ik mezelf eigenlijk nooit tegen op zo'n lijst, maar op 6 oktober rolde er een tweet in mijn tijdlijn waarin ik gefeliciteerd werd met het feit dat ik nu vijf jaar op Twitter zit. De link die er in stond verwees naar een top 5000 van de belangrijkste Nederlandse twwitteraars. En daar sta ik op plaats 2892. Dat kan beter, toegegeven, maar als je bedenkt hoeveel ik er nog achter me laat, en dat alle televisiepersoonlijkheden en programma's natuurlijk buitencategorieen vormen die eigenlijk buiten mededinging meedoen, dan sla ik helemaal niet zo'n gek figuur. Ooit zong een popgroep (ben de naam kwijt): I'm on someone's list, so I exist. En zo is het maar net.

Vraag me niet wat al die vakjes betekenen, de logicia achter deze lijst is compleet onnavolgbaar. Het gaat niet alleen om aantallen followers, maar ook nog om iets anders. Wat dat is, is echter geheel onduidelik. Hoe het ook zij, de rode pijl (naar beneden) en de groene pijl (naar boven) geven aan of je dalend dan wel stijgend bent. Ik zit kennelijk nog in de lift.
Aflevering 9 - rubriek 'Nabij is beter'


Klik op de afbeelding hierboven of hier om de hele aflevering (inclusief reacties) te lezen.
Nieuw nationaal lab over formeel+informeel
Diederik van Vleuten over 1 miljoen vluchtelingen


28 september 2015 was theatermaker Diederik van Vleuten te gast bij De Wereld Draait Door om te vertellen over de grote aantallen Belgische vluchtelingen die tijdens de Eerste Wereldoorlog naar Nederland toekwamen.Na de Val van Antwerpen van 1914 kwamen er één miljoen vluchtelingen naar Nederland. En daarnaast vluchtten er ook nog duizenden militairen vanuit België en Duitsland naar het neutrale Nederland. Diederik van Vleuten maakte de voorstelling Buiten Schot over Nederland in de Eerste Wereldoorlog. Bij DWDD vertelt hij over de veilige haven die Nederland in oorlogsjaren voor veel vluchtelingen was.
Canon volkshuisvesting in proefversie af
Er is de afgelopen maanden hard gewekt aan een Canon volkshuisvesting. Op een haar na is deze nu gevild. Maar hij is niet af voordat hij voorwerp is van commentaar, kritiek, suggesties en verbeteringen. Die gaan we (= de redactie: Wouter Beekers, Jos van der Lans en margriet Pflug) de komende malen op halen. Wil jij ook reageren? Graaf. Bij elk venster van de Canon tref je een knop een om onmiddellijk de reactie door te sturen. Doe dat, ook als je het allemaal prachtig vindt, maar nog liever met je kritische opmerkingen. Klik op de afbeelding hierboven of hier om de Canon volkshuisvesting te bekijken.
Kies een periode: december 2024
november 2024
oktober 2024
september 2024
augustus 2024
juli 2024
juni 2024
mei 2024
april 2024
maart 2024
februari 2024
januari 2024
december 2023
november 2023
oktober 2023
september 2023
augustus 2023
juli 2023
juni 2023
mei 2023
april 2023
maart 2023
februari 2023
januari 2023
december 2022
november 2022
oktober 2022
september 2022
augustus 2022
juli 2022
juni 2022
mei 2022
april 2022
maart 2022
februari 2022
januari 2022
december 2021
november 2021
oktober 2021
september 2021
augustus 2021
juli 2021
juni 2021
mei 2021
april 2021
maart 2021
februari 2021
januari 2021
december 2020
november 2020
oktober 2020
september 2020
augustus 2020
juli 2020
juni 2020
mei 2020
april 2020
maart 2020
februari 2020
januari 2020
december 2019
november 2019
oktober 2019
september 2019
augustus 2019
juli 2019
juni 2019
mei 2019
april 2019
maart 2019
februari 2019
januari 2019
december 2018
november 2018
oktober 2018
september 2018
augustus 2018
juli 2018
juni 2018
mei 2018
april 2018
maart 2018
februari 2018
januari 2018
december 2017
november 2017
oktober 2017
september 2017
augustus 2017
juli 2017
juni 2017
mei 2017
april 2017
maart 2017
februari 2017
januari 2017
december 2016
november 2016
oktober 2016
september 2016
augustus 2016
juli 2016
juni 2016
mei 2016
april 2016
maart 2016
februari 2016
januari 2016
december 2015
november 2015
oktober 2015
september 2015
augustus 2015
juli 2015
juni 2015
mei 2015
april 2015
maart 2015
februari 2015
januari 2015
december 2014
november 2014
oktober 2014
september 2014
augustus 2014
juli 2014
juni 2014
mei 2014
april 2014
maart 2014
februari 2014
januari 2014
december 2013
november 2013
oktober 2013
september 2013
augustus 2013
juli 2013
juni 2013
mei 2013
april 2013
maart 2013
februari 2013
januari 2013
december 2012
november 2012
oktober 2012
september 2012
augustus 2012
juli 2012
juni 2012
mei 2012
april 2012
maart 2012
februari 2012
januari 2012
december 2011
november 2011
oktober 2011
september 2011
augustus 2011
juli 2011
juni 2011
mei 2011
april 2011
maart 2011
februari 2011
januari 2011
december 2010
november 2010
oktober 2010
september 2010
augustus 2010
juli 2010
juni 2010
mei 2010
april 2010
maart 2010
februari 2010
januari 2010
december 2009
november 2009
oktober 2009
september 2009
augustus 2009
juli 2009
juni 2009
mei 2009
april 2009
maart 2009
februari 2009
januari 2009
december 2008
november 2008
oktober 2008
september 2008
augustus 2008
juli 2008
juni 2008
mei 2008
april 2008
maart 2008
februari 2008
januari 2008
december 2007
november 2007
oktober 2007
september 2007
augustus 2007
juli 2007
juni 2007
mei 2007
april 2007
maart 2007
februari 2007
januari 2007
december 2006
november 2006
oktober 2006
september 2006
augustus 2006
juli 2006
juni 2006
mei 2006
april 2006
maart 2006
februari 2006
januari 2006
december 2005
november 2005
oktober 2005
september 2005
augustus 2005
juli 2005
juni 2005
mei 2005
april 2005
maart 2005
februari 2005
januari 2005
december 2004
november 2004
oktober 2004
september 2004
augustus 2004